آیات 164 - 166 سوره اعراف:
وَ إِذْ قالَتْ أُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْماً اللَّهُ مُهْلِکُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدیداً قالُوا مَعْذِرَةً إِلى رَبِّکُمْ وَ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ "164"
فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ أَنْجَیْنَا الَّذینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذینَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئیسٍ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ "165"
فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ ما نُهُوا عَنْهُ قُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خاسِئینَ "166"
و آن گاه که گروهی از ایشان گفتند: «برای چه قومی را که خدا هلاک کننده ایشان است ، یا آنان را به عذابی سخت عذاب خواهد کرد ، پند می دهید؟» گفتند: «تا معذرتی پیش پروردگارتان باشد ، و شاید که آنان پرهیزگاری کنند.» "164"
پس هنگامی که آنچه را بدان تذکّر داده شده بودند ، از یاد بردند ، کسانی را که از [ کار ] بد باز می داشتند نجات دادیم و کسانی را که ستم کردند ، به سزای آنکه نافرمانی می کردند ، به عذابی شدید گرفتار کردیم. "165"
